در ژورنال کلاب این هفته در موسسه مهیار ، مقاله ای با عنوان: نیازهای روانی اجتماعی خانواده های دارای عضو بستری در بخش پیوند بیمارستان دانشگاه علوم پزشکی کرمان مورد بررسی قرار گرفت.

مقدمه: مسائل مربوط به پیوند عضو به عنوان یکی از بزرگترین چالش های سیستم های بهداشتی در قرن بیست و یکم در نظر گرفته شده است. در دهه های اخیر ، به دلیل پیشرفت فن آوری های پیوند عضو و داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی ، میزان پیوند عضو افزایش یافته است.
با توجه به اینکه پیوند یک روش درمانی می باشد، عوارض جسمی و روحی و روانی متعددی به همراه دارد واین بیماری تأثیر مستقیمی بر همه جنبه های کیفیت زندگی دارد و باعث ایجاد مشکلات روانی مانند اضطراب ، افسردگی و ناامیدی برای بیماران و خانواده های آنها می شود و خانواده نقش بسیار مهمی در کاهش این علائم دارد.

تحقیقات انجمن سرطان آمریکا در مورد اعضای خانواده بیماران مبتلا به سرطان نشان داد که استرس روانی خانوادگی عملکردهای جسمی ، روحی و اجتماعی آنها را مختل می کند. بنابراین شناخت و برطرف کردن نیازهای روانی اجتماعی اعضای خانواده با بیماران بستری یک امر ضروری است. حمایت از خانواده بیماران ، تأمین آسایش و رفع نیازهای روانی اجتماعی از اهمیت بسیاری برخوردار است و حمایت اجتماعی و خانوادگی می تواند فشارهای محیطی و عوارض بیماری را کاهش دهد؛ بنابراین ، بیماران می توانند سازگاری بهتری با بیماری پیدا کنند. اعضای خانواده بیماران پیوندی نیز در ارائه مراقبت روزانه چه در بیمارستان و چه در منزل نقش دارند.

موضوع مطالعه: بررسی نیازهای روانی اجتماعی اعضای خانواده بیماران پیوند شده و مقایسه نیازهای آنها باهدف بررسی نیازهای روانی- اجتماعی خانواده های دارای بیمار پیوندی.

این مطالعه در سال 1397 در بیمارستان آموزشی افضلی پور وابسته به دانشگاه علوم پزشکی کرمان و به صورت مقطعی انجام شده است. برای ارزیابی نیازها، از خانواده های دارای بیمار پیوند مغزاستخوان، کبد و کلیه و با استفاده از پرسشنامه تخصصی که با موضوعیت نیازهای روانی- اجتماعی بود انجام شده است.

230 نفر در این بررسی شرکت کردند و نتایج به دست آمده نشان می دهد که میانگین نمرات نیازهای روانی خانواده های دارای بیمار پیوندی بستری در هر سه بخش مغز استخوان، کلیه و کبد در سطح بالایی قرار دارد. میانگین نمرات در بخش پیوند مغز استخوان داری میانگین نسبی بالاتری از بیماران بستری در بخش کبد و بخش کلیه می باشد. این نتایج در مورد نیازهای روانی- اجتماعی مطابق با نتایج برخی مطالعات گزارش شده قبلی بود.